شرط در جاوا اسکریپت
بعد از نوشتن اولین دستور برنامه نویسی، بهتر است با مفهوم این دستورات آشنا شویم. همانطور که ملاحظه کردید، میان یک دستور جاوا با اچ تی ام ال، تفاوت است. اچ تی ام ال، یک صفحه ساده و ثابت را به ما می دهد؛ و جاوا، یک صفحه متحرک و هوشمند. با اچ تی ام ال، بدنه و اسکلت یک صفحه (متن، عکس، جدول و فرم) را میسازیم و با جاوا به این بدن و اسکلت، روح می دهیم و آنرا زنده می کنیم؛ تا آن حد که نسبت به هر عملی، واکنش و عکس العمل مناسبی را نشان می دهد.(شرط در جاوا اسکریپت)
مثال: یک فرم ارسال نامه را تصور کنید. اگر مثلا نام خود یا آدرس گیرنده را اشتباها ننویسید، برنامه، با پیامی این موضوع را به شما یادآوری می کند. یعنی اینکه متوجه عمل شما شده و یک واکنش مناسب، نشان می دهد. در این جلسه با این مقوله، یعنی هوشمند بودن جاوا، آشنا می شویم.
شرط
تعريف شرط
- یکی از ابزار و دستورات مهم هر زبان برنامه نویسی، شرط است. آیا می دانید شرط چیست؟ برای درک مفهوم آن، احتیاجی نیست به خود زحمت بدهید؛ چون این دستور، در زندگی من و شما به وفور یافت می شود. اگر خورشید در آید، هوا روشن می شود. اگر درس بخوانی، قبول میشوی.
ساختمان شرط if
جمله شرطی، از سه قسمت اصلی، تشکیل شده است:
- ١- ادات شرط: کلمه ای که شرط را می رساند؛ مانند اگر.
- ۲- شرط: جمله ای که شرط انجام کاری، واقع شده.
- ۳- مشروط یا جزا: جمله ای که جزای شرط و در جواب آن آمده؛ یعنی در صورت تحقق شرط، آن نیز به وقوع می پیوندد.
در زبان برنامه نویسی هم مثل زبان محاوره ای، این سه رکن، رعایت شده. با این عناصر و طریقه نوشتن آنها،
آشنا می شویم.
عناصر شرط، در جاوا:
- ١- ادات شرط
- if ۲- شرط: داخل پرانتز (…..)
- ۳- مشروط: داخل کروشه {…}
( شرط ) if
;{ جزا }
اهمیت شرط
اهمیت استفاده از شرط در برنامه نویسی، به فایده آن، برمی گردد. هر چقدر که استفاده از آن، منفعت داشته باشد، اهمیت دارد. این موضوع را با مثال، توضیح می دهم.
به اولین دستوری که نوشتید دقت کنید. آنرا در داخل یک صفحه، نوشته اید که به محض ورود به آن، پیام دیده می شود. این خوب است ولی کامل نیست. تصور کنید هر دستور جاهایی که می نویسیم به محض ورود، نمایش داده شده یا اجرا شود. مثلا شما می خواهید اگر کاربر، آدرس گیرنده را ننوشت، اخطاری نشان داده شده و مانع ادامه کار گردد. این دستور باید کجا قرار گیرد؟ چگونه باید آنرا کنترل کرد که هرجا شما خواستید یا کاربر اشتباهی کرد، اجرا شود؟ اینجاست که باید دست به دامن شرط شد. پس از شرط، برای کنترل و تنظيم فرامین، استفاده می کنیم.
حالا همان مثال اولی، یعنی نمایش پیام را می خواهیم با کمی كنترل، اجرا کنیم. مثلا اگر رنگ پس زمینه صفحه ما، سفید بود، بنویسد سفید:
if (document.bgColor == “#ffffff”)
(“سفید”)alert}
حالا این پیام، در صورتی نمایش داده می شود که شرط آن، یعنی سفید بودن پس زمینه، محقق شده باشد. البته این یک مثال بود که الان به ذهنم رسید. شما می توانید شرط یا جزای دیگری را در نظر بگیرید.(شرط در جاوا اسکریپت)
مقدمه ای بر JavaScript بخش دوم
مقدمه ای بر JavaScript بخش اول
پارامتر در جاوا اسکریپت
در این بخش به معرفی پارامتر در جاوا اسکریپت می پردازیم:
پارامترهای اسکریپت:
- تگ اسکریپت، پارامترهایی دارد که با آنها آشنا می شویم. به این خط دقت کنید:
<script language=”JavaScript” src=””>
پارامتر زبان (language)
۱-اولین پارامتری که به چشم می خورد، زبان است. اسکریپت، یک زبان عمومی است که انواع و اقسامی دارد. یکی از آنها جاوا اسکریپت است که معروف و متدوالترین آنهاست. JScriptLiveScript و VBScript انواع دیگر آن است. این زبانها، با هم تفاوت دارند. بنابرین در ابتدای کار، باید برای اکسپلورر، مشخص کنیم که به چه زبانی می خواهیم برنامه نویسی کنیم، تا طبق آن عمل کند.
چون جاوا اسکریپت، اولین و مشهورترین زبان اسکریپتی است، احتیاجی نیست که این پارامتر را برایش بنویسیم. به عبارت دیگر، هرگاه که نوع زبان اسکریپتی، مشخص نشود، اکسپلورر، فرض را بر جاوا اسکریپت می گیرد و طبق آن عمل می کند.
پارامتر مکان (src)
۲-دومین پارامتر، مکان است؛ یعنی محلی که کدهای جاوا در آن نوشته شده است.
معمولا، کدهای جاوا را در خود صفحه html می نویسیم و اجرا می کنیم. ولی می توان تمام کدهایی را که نیاز داریم، در یک صفحه مستقل با پرونده متنی، ذخیره کرده، و فقط آدرس آن پرونده را بنویسیم. در این صورت، اکسپلورر، با رسیدن به این پارامتر، آدرس مورد نظر را خوانده، به آن مراجعه کرده، و کد مورد نظر را اجرا می کند. این پرونده را – که یک بانک دستورات جاواست – با پسوند js. ذخیره می کنند. وقتی یک صفحهاینترنتی را ذخیره می کنیم، عکس و دیگر متعلقات آن، در یک پوشه به همین نام، ذخیره می شود. اگر دقت کرده باشید، گاهی پرونده هایی با همین پسوند (js) در آن وجود دارد.
بنابر آنچه که گفته شد، وقتی از این پارامتر استفاده می شود که دستورات جاوا را در جای دیگری ذخیره کرده ایم.
مثال: اگر این پرونده را به نام java در پوشه ای به نام image و در کنار صفحه html خودمان، ذخیره کرده ایم، اینگونه آدرس آنرا می نویسیم:
src=”image\java.js”
اسکریپت، پارامترهای دیگری هم دارد که این دو پارامتر، مهمترین و کاربردی ترین آنهاست.
اگر قرار است جاوا بنویسید، و در همان صفحه باشد، نه در جای دیگر، کافی است بنویسید: <script>
مقدمه ای بر JavaScript بخش دوم
مقدمه ای بر JavaScript بخش اول
انواع تگ ها در جاوا اسکریپت
انواع تگ ها در جاوا اسکریپت :
۱- تگ ساده. بعضی از انواع تگ، یک قسمتی هستند؛ مانند تگ خط (لاین) =<hr>
۲-تگ مرگب. تگهایی که از دو قسمت شروع و پایان، ساخته شده اند؛ مانند تگ خط و متن =<font></font>اکثر تگها، به این شکل هستند.
این نوع تگ هم به دو دسته تقسیم میشود.
۱-تگی که می توان انتهای آنرا ننوشت؛ به اصطلاح، آنرا باز بگذاریم. مانند تگ پاراگراف = <p>
۲-تگی که باید انتهای آن مشخص و بسته شود. مانند تگ اسکریپت <script></script>
چون این تقسیم بندی، جدید و تجربی است، ممکن است جامع و کامل نباشد، و بشود بهتر از این تعریف کرد.
متوجه شدیم که تگ جاوا اسکریپت، از نوعی است که باید ابتداء و انتهای آن مشخص شود. ابتداء تگ جاوا را به این شکل <Script> مینویسیم و انتهایش را به این صورت <Script/>. دستورات جاوا هم ما بین این دو تگ نوشته میشود.
اکسپلورر، با دیدن تگ اسکریپت، متوجه میشود که این یک دستور برنامه نویسی است و نباید آنرا نشان دهد و فقط آنرا اجرا می کند. ولی اگر این تگ را ننویسیم، یا اشتباه بنویسیم، دستورمان اجرا نشده و هر چه نوشته ایم، در صفحه وب، نمایش داده میشود.
اولین دستور:
حالا می خواهیم اولین دستور جاوا اسکریپت را بنویسیم. اولین چیزی که با هم تمرین می کنیم، دستور پیام (alert) است. ابتداء یک تگ کامل اسکریپت را نوشته؛ و بعد داخل آن بنویسید: alert (“سلام”)
<Script>
(“سلام”) alert
</Script>
بعد از ذخیره کردن، آنرا اجرا کنید. یک کادر، نمایش داده میشود که بر روی آن نوشته:
سلام. این اولین سلام، از طرف جاوا اسکریپت به شماست؛ و شاید از طرف دنیای برنامه نویسی. حتما متوجه شده اید که کلمه سلام، به عنوان مثال بود و شما میتوانید هر متن کوتاه یا بلندی را جایگزین آن کنید. (انواع تگ ها)
تذکر: در برنامه نویسی، به کوچک و بزرگ بودن حروف، دقت کنید.
حتما مطالعه کنید:
مقدمه ای بر JavaScript بخش دوم
در این مقاله به مقدمه ای بر JavaScript و نحوه کار کردن با جاوا اسکریپت می پردازیم.
چه کاری نمی تواند JavaScript در مرورگر انجام دهد؟
توانایی JavaScript در مرورگر به دلیل ایمنی کاربر محدود است. هدف جلوگیری از دسترسی یک صفحه وب شیطانی به اطلاعات خصوصی یا آسیب رساندن به داده های کاربر است.
نمونه هایی از چنین محدودیت هایی عبارتند از:
جاوا اسکریپت در یک صفحه وب ممکن است پرونده های دلخواه را بر روی دیسک سخت بخواند و ننوشته ، آنها را کپی کرده یا برنامه ها را اجرا کند. این دسترسی مستقیم به عملکردهای سیستم عامل ارتباطی ندارد.
مرورگرهای مدرن به این امکان را می دهند که با پرونده ها کار کند ، اما دسترسی محدود است و فقط درصورتی فراهم می شود که کاربر اقدامات خاصی انجام دهد ، مانند “آپلود کردن” پرونده در یک پنجره مرورگر یا انتخاب آن از طریق یک برچسب <input>.
روش هایی برای تعامل با دوربین / میکروفون و سایر دستگاه ها وجود دارد ، اما آنها به اجازه صریح کاربر نیاز دارند. بنابراین یک صفحه با قابلیت JavaScript ممکن است به راحتی یک دوربین وب را فعال نکند ، محیط اطراف را رصد کند و اطلاعات را به NSA ارسال کند.
زبانها / ویندوزهای مختلف معمولاً از یکدیگر اطلاع ندارند. بعضی اوقات این کارها انجام می شود ، به عنوان مثال وقتی یک پنجره از JavaScript برای باز کردن پنجره دیگر استفاده می کند. اما اگر از سایتهای مختلف (از یک دامنه ، پروتکل یا پورت) تهیه شده باشد ، ممکن است جاوا اسکریپت از یک صفحه به صفحه دیگر دسترسی نداشته باشد.
این سیاست همان “مبدا” خوانده می شود. برای حل این مسئله ، هر دو صفحه باید برای تبادل داده توافق کنند و دارای یک کد ویژه JavaScript باشند که آن را اداره می کند.
این محدودیت ، دوباره برای امنیت کاربر است. صفحه ای از http://anysite.com که کاربر آن را باز کرده است نباید قادر باشد به URL مرورگر دیگری با URL http://gmail.com دسترسی پیدا کند و اطلاعاتی را از آنجا سرقت کند.
جاوا اسکریپت به راحتی می تواند از طریق شبکه به سرور جایی که صفحه فعلی از آن بدست آمده است ارتباط برقرار کند. اما توانایی آن در دریافت داده از سایر سایت ها / دامنه ها فلج شده است.
در صورت استفاده از JavaScript در خارج از مرورگر ، به عنوان مثال در سرور ، چنین محدودیتی وجود ندارد. مرورگرهای مدرن همچنین افزونه / پسوندهایی را امکان پذیر می کند که ممکن است مجوزهای طولانی را درخواست کنند.
چه چیزی JavaScript را منحصر به فرد می کند؟
حداقل سه نکته عالی در مورد جاوا اسکریپت وجود دارد:
- ادغام کامل با HTML / CSS.
- کارهای ساده به سادگی انجام می شوند.
- پشتیبانی توسط همه مرورگرهای اصلی و به طور پیش فرض فعال است.
جاوا اسکریپت تنها فناوری مرورگر است که ترکیبی از این سه چیز است.
این همان چیزی است که جاوا اسکریپت را بی نظیر می کند. به همین دلیل گسترده ترین ابزار برای ایجاد رابط های مرورگر است.
گفته می شود ، جاوا اسکریپت همچنین امکان ایجاد سرور ، برنامه های موبایل و غیره را فراهم می آورد.
زبانها “بالای” JavaScript
نحو جاوا اسکریپت متناسب با نیاز همه نیست. افراد مختلف ویژگی های متفاوتی می خواهند.
بنابراین به تازگی تعداد زیادی زبان جدید ظاهر شده است که قبل از اجرا در مرورگر به JavaScript منتقل می شوند.
ابزارهای مدرن باعث می شوند که عمل تعرق بسیار سریع و شفاف صورت گیرد ، در واقع به توسعه دهندگان امکان می دهد تا به زبانی دیگر کد کنند و آن را به صورت خودکار “transpiled” تبدیل کنند.
نمونه هایی از چنین زبانهایی:
CafeScript
TypeScript
Dart
خلاصه
جاوا اسکریپت در ابتدا به عنوان یک زبان تنها مرورگر ایجاد شد ، اما اکنون در بسیاری از محیط های دیگر نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
امروزه ، جاوا اسکریپت از یک موقعیت منحصر به فرد به عنوان متداول ترین زبان مرورگر با ادغام کامل با HTML / CSS برخوردار است.
زبانهای زیادی وجود دارند که به جاوا اسکریپت transpiled می شوند و ویژگی های خاصی را ارائه می دهند. توصیه می شود ، حداقل به طور خلاصه ، پس از تسلط بر JavaScript ، به آنها نگاهی بیندازید.
حتما مطالعه کنید :مقدمه ای بر JavaScript بخش اول
مقدمه ای بر JavaScript بخش اول
در این مقاله به مبانی JavaScript و نحوه کار کردن با جاوا اسکریپت می پردازیم.
JavaScript چیست؟
در ابتدا JavaScript برای “زنده نگه داشتن صفحات وب” ایجاد شد.
برنامه های این زبان اسکریپت نامیده می شوند. آنها را می توان درست در HTML صفحه وب نوشت و به طور خودکار اجرا شد.
اسکریپت ها به صورت متن ساده تهیه و اجرا می شوند. آنها برای اجرا نیازی به تهیه یا تدوین ویژه ندارند.
از این جنبه ، JavaScript با زبان دیگری به نام جاوا بسیار متفاوت است.
امروزه جاوا اسکریپت می تواند نه تنها در مرورگر بلکه در سرور و یا در واقع در هر دستگاهی که دارای یک برنامه ویژه به نام موتور JavaScript باشد ، اجرا شود.
این مرورگر موتور جاسازی شده ای دارد که گاه به آن “ماشین مجازی JavaScript” می گویند.
موتورهای مختلف دارای “کد های مختلف” می باشند. مثلا:
V8 – در Chrome و Opera.
SpiderMonkey – در Firefox.
…
نامهای رمزگذاری شده دیگری مانند “Trident” و “Chakra” برای نسخه های مختلف اینترنت اکسپلورر ، “ChakraCore” برای Microsoft Edge ، “Nitro” و “SquirrelFish” برای Safari و غیره وجود دارد.
اصطلاحات فوق را بخاطر بسپارید زیرا آنها در مقالات توسعه دهنده در اینترنت استفاده می شوند. ما هم از آنها استفاده خواهیم کرد به عنوان مثال ، اگر “ویژگی X توسط V8 پشتیبانی می شود” ، پس احتمالاً در Chrome و Opera کار می کند.
JavaScript مدرن یک زبان برنامه نویسی “ایمن” است. دسترسی سطح پایین به حافظه یا CPU را فراهم نمی کند ، زیرا در ابتدا برای مرورگرهایی که به آن احتیاج ندارند ایجاد شده است.
قابلیت های جاوا اسکریپت تا حد زیادی به محیطی که در آن اجرا می شود بستگی دارد. برای مثال ، Node.js از عملکردهایی پشتیبانی می کند که به JavaScript اجازه می دهد پرونده های دلخواه را بخواند / بنویسد ، درخواست های شبکه و غیره را انجام دهد.
جاوا اسکریپت در مرورگر می تواند همه موارد مربوط به دستکاری صفحه وب ، تعامل با کاربر و وب سرور را انجام دهد.
به عنوان مثال ، جاوا اسکریپت در مرورگر قادر است:
- HTML جدید را به صفحه اضافه کنید ، محتوای موجود را تغییر دهید ، سبک ها را تغییر دهید.
- به اقدامات کاربر واکنش نشان دهید ، روی کلیک های ماوس ، حرکات اشاره گر ، فشار کلیدها را اجرا کنی
- درخواست ها را از طریق شبکه به سرورهای از راه دور ارسال ، بارگیری و بارگذاری فایل ها (به اصطلاح فناوری های AJAX و COMET) ارسال کنید
- کوکی ها را دریافت و تنظیم کنید ، به بازدید کننده سؤال کنید ، پیام دهید.
- داده های طرف مشتری (“ذخیره محلی”) را به خاطر بسپارید.
حتما مطالعه کنید : ۸ قانون طلایی UI